TENERYFA

Największa, najludniejsza i najbardziej znana wyspa archipelagu. Ma powierzchnię 2034,38 km2 i zamieszkuje ją 998 680 ludzi. Oprócz języka hiszpańskiego obowiązującego na wszystkich wyspach, na Teneryfie można bez obaw porozumiewać się po angielsku i niemiecku. Nawet niektóre tablice zawierają informacje w tych językach.

Teneryfa jest bardzo znana głównie za sprawą dwóch miejsc wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO. Są to: wulkan Teide oraz zabytkowe miasto La Laguna.

  • Pico del Teide ma 3718 m wysokości i stanowi on najwyższy szczyt Hiszpanii, a jednocześnie najwyższe wzniesienie wszystkich wysp atlantyckich. Jest on wulkanem czynnym. Na jego zboczach, na całej długości można zaobserwować zastygłe strumienie lawy. Jego nazwa pochodzi z języka Guanczów, którzy byli pierwszymi mieszkańcami Wysp Kanaryjskich. Słowo „Teide” oznaczało w ich języku „Piekielna Góra”. Zgodnie z ich przekonaniami, żył w niej demon Guayota. Wulkan wraz z otoczeniem, łącznie z całą kalderą Las Cañadas jest chroniony w Parku Narodowym Teide. Do parku można dojechać drogą publiczną z północy i południa. Raz dziennie kursują także publiczne autobusy. Kolej linowa Teleférico del Teide ma swój początek na wysokości 2356 m, a stacja końcowa znajduje się na wysokości 3555 m. Dostęp na szczyt Teide jest ograniczony, konieczne jest darmowe zezwolenie, które można otrzymać na stronie internetowej parku.  Na terenie parku znajduje się schronisko oraz hotel.
  • San Cristóbal de La Laguna znajduje się w północnej części Teneryfy. Nazwa miasta pochodzi od laguny, która istniała tam w czasie, gdy zostało ono założone przez andaluzyjskiego arystokratę traktującego je jako stałą bazę wypadową do podboju wyspy. Laguna została osuszona w 1837 r. Stare miasto wciąż wygląda praktycznie tak samo jak w XVI w. Znajduje się tam duża liczba zabytków, dzięki którym miasto w 1999 r. zostało wpisane na listę UNESCO. Podziwiać można dawne rezydencje z ozdobnymi fasadami i wewnętrznymi dziedzińcami, kościoły czy kompleksy klasztorne.